Fluoksetyna jako potencjalny wspomagający środek przeciwbakteryjny w terapii infekcji skórnych

Fluoksetyna może wspierać działanie antybiotyków w terapii infekcji skórnych, oferując nowe możliwości w walce z opornością na leki.

W ostatnich badaniach naukowych pojawiły się interesujące informacje dotyczące fluoksetyny, znanej głównie jako selektywny inhibitor wychwytu serotoniny (SSRI), która może mieć zastosowanie jako wspomagający środek w terapii infekcji bakteryjnych. Badania te dostarczają nowych, istotnych informacji na temat synergistycznego działania fluoksetyny w połączeniu z antybiotykami przeciwko patogenom skórnym oraz organizmom opornym na leki. W kontekście rosnącego problemu oporności na antybiotyki, wyniki te mogą mieć znaczenie kliniczne w walce z trudnymi do leczenia infekcjami.

Cel i metody badania

Celem przeprowadzonych badań było ocenienie, czy fluoksetyna może osiągnąć synergistyczne działanie w połączeniu z odpowiednimi antybiotykami przeciwko patogenom skórnym oraz wielolekoopornym. W badaniach wykorzystano różnorodne izolaty bakterii, w tym kliniczne izolaty z infekcji skórnych. Metodologia obejmowała określenie minimalnych stężeń hamujących (MIC) fluoksetyny oraz przeprowadzenie eksperymentów typu checkerboard, które pozwoliły na ocenę synergii w połączeniu z innymi antybiotykami.

Wyniki badania

Określenie minimalnych stężeń hamujących (MIC)

Wyniki badań wykazały, że MIC fluoksetyny dla izolowanych patogenów wynosiły od 64 do 128 mcg/mL dla bakterii Gram-dodatnich oraz od 8 do 512 mcg/mL dla bakterii Gram-ujemnych. Zauważono, że różnorodność MIC była szczególnie widoczna w przypadku A. baumannii, gdzie wartości te wahały się od 8 mcg/mL do 64 mcg/mL. W przypadku bakterii Gram-dodatnich, takich jak S. aureus, fluoksetyna nie wykazała synergii z wieloma standardowymi antybiotykami, z wyjątkiem połączenia z lewofloksacyną, które przyniosło pozytywne rezultaty w jednym przypadku.

Eksperymenty typu checkerboard

W eksperymentach typu checkerboard fluoksetyna wykazała najwyższy poziom synergii w połączeniu z polimyksyną B, osiągając synergistyczne działanie w 12 z 15 badanych izolatach (80%). W porównaniu, inne antybiotyki, takie jak fosfomycyna i meropenem, osiągnęły synergiczne działanie tylko w 6 z 15 (40%) i 3 z 15 (20%) izolatach Gram-ujemnych. Fluoksetyna nie wykazała synergii z antybiotykami takimi jak wankomycyna czy klindamycyna w przypadku bakterii Gram-dodatnich.

Eksperymenty czasowe

W eksperymentach czasowych, które miały na celu potwierdzenie synergistycznego działania, 12 z 13 izolowanych patogenów wykazało synergistyczne działanie w połączeniu z polimyksyną B. Synergia była obserwowana już po 2 godzinach w 66,7% przypadków, a po 24 godzinach utrzymano ją w 83,3% izolatach. W przypadku połączenia fluoksetyny z fosfomycyną, wyniki były mniej spójne, z synergią obserwowaną tylko w 6 z 9 izolowanych organizmów.

Dyskusja nad wynikami

Wyniki badania sugerują, że fluoksetyna ma ograniczone zastosowanie w synergizowaniu z antybiotykami systemowymi przeciwko patogenom skórnym i tkankowym. Chociaż synergiczne działanie fluoksetyny i polimyksyny B zostało udowodnione, inne kombinacje, szczególnie z antybiotykami Gram-dodatnimi, nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Badania potwierdzają, że fluoksetyna może wspomagać działanie polimyksyny B przeciwko trudnym do leczenia patogenom Gram-ujemnym, takim jak P. aeruginosa i K. pneumoniae.

Podsumowanie i przyszłe kierunki badań

Podsumowując, badania wykazały, że połączenie fluoksetyny z polimyksyną B może być obiecującą strategią w walce z opornymi na leki patogenami Gram-ujemnymi. Jednakże, aby w pełni zrozumieć kliniczne zastosowanie fluoksetyny jako wspomagającego środka przeciwbakteryjnego, konieczne są dalsze badania, w tym badania in vivo oraz ocena różnych metod dostarczania leku, takich jak podanie miejscowe.

Bibliografia

Ahmed Samar A., Jordan Rondelle L., Isseroff Roslyn Rivkah and Lenhard Justin R.. Potential Synergy of Fluoxetine and Antibacterial Agents Against Skin and Soft Tissue Pathogens and Drug-Resistant Organisms. Antibiotics 2024, 13(12), 135-140. DOI: https://doi.org/10.3390/antibiotics13121165.

Zobacz też:

Najnowsze poradniki: